Indonesie 3 - Reisverslag uit Makassar, Indonesië van Brenda ginkel - WaarBenJij.nu Indonesie 3 - Reisverslag uit Makassar, Indonesië van Brenda ginkel - WaarBenJij.nu

Indonesie 3

Blijf op de hoogte en volg Brenda

24 Mei 2014 | Indonesië, Makassar

Hallo allemaal,

Mijn laatste verslag van uit indonesie, voordat ik naar australie vertrek.

Togian islands
Het was een lange rit om bij de togians te komen, maar de togians is paradijs. Ik zat zelf nog op het meest drukke eiland, maar het was wel gezellig en nog steeds fantastisch. Dit eiland had 2 diveresorts en 1 homestay en verder strand en een jungle. Zelf sliep ik in de homestay waar ik een bungalow voor ongeveer 7 euro had inclusief 3 maaltijden (dat is dus bijna geen geld). De douche en de wc waren dan wel primitief, maar wat wil je op zo'n eiland. Wat wel iets minder was, is dat ik vooraf had laten weten dat ik daar heen kwam. In de haven van Apana hadden ze daarom gebelt dat ik zou komen en ze zouden mij komen halen. Dit gebeurde niet en voor een andere boot moest ik betalen. Ik dacht ja lekker is dat.... toch maar gedaan, want de homestay zou mij dan terug betalen. Het was dan niet heel veel, maar uit principe heb ik ze dan ook laten betalen. Later hoorde ik dat ze er wel waren geweest om eten te halen, maar 2 uur te vroeg en ze wilde toen niet wachten. Naja ik ben er gekomen en het was erg leuk, maar van rusten kwam niet zoveel, zoals ik bedacht had.

Ik kwam de eerste dag aan het einde van de middag aan en heb nog even een sprong in het water gemaakt, maar het was bijna niet te zwemmen doordat er zoveel koraal was. Om fatoenlijk te zwemmen, moest je erg ver weg. Ik was dus vrij snel het water weer uit en na mijn opgefrist te hebben en kennis gemaakt te hebben met 3 andere was het alweer etenstijd. Ik maakte kennis met 1 Nldse jongen en 2 zussen uit Engeland/Slowakije. Het eten was erg lekker en redelijk uitgebreid, maar wel redelijk het zelfde. Namelijk altijd vis, groente en rijst, en de vis die vangen ze zelf met harpoen in de zee. Er wordt ook wel eens dynamiet gebruikt (niet door deze homestay) om meerdere vissen te doden, maar dit mag officieel niet meer. 1 keer hoorde we van ver weg een knal. Verder gingen we in de avond lekker muziek maken en bij het kampvuur zitten. 2 van de homestay speelde gitaar, 1 van de zussen had een jembe (waar ik ook nog even een poging op deed) en toen dacht de Nldse jongen dat hij zijn mondharmonica er bij kon pakken. Op deze manier hadden we van alles wat, erg gezellig.

De 2de dag huurde ik een snorkel en gingen we met ze 4en mee op de boot om ergens op het water te kunnen snorkelen in de helder blauwe zee. In de middag gingen we naar een ander strandje op het zelfde eiland, maar waar waar geen huizen staan. Hiervoor moesten we eerst een kleine trekking door de jungle maken en dat deden we op onze slippers. We kwamen er al gauw achter dat we deed op moesten smeren, want het stikte van de beesten natuurlijk. Ook maakte we signalen, want er ging een verhaal rond over 5 oekrainers die ooit verdwaald waren daar. Bij het strandje aangekomen ff wat foto's gemaakt en daar lekker gesnorkeld. Daarna gingen we weer terug en ik kwam al snel tot de conclusie dat het echt bijzonder is dat de oekrainers daar verdwaald waren, want het is echt zo makkelijk. Toen we terug kwamen ontmoette maakte we nog kennis met 2 meiden die leven in Amerika, maar komen uit Brazilie en Oekranie. Na dinner gingen we een feestje bouwen, want er waren er 2 jarig en dat moest geviert worden, met de dingen we hadden. Gezellig gekletst en nog gedanst. Het begon met gewoon dansen en later kwamen eindelijk de indonesiers op gang en gingen we op hun manier dansen. Ik kan je vertellen dat is echt super saai dansen. Namelijk je houdt elkaars hand vast en in een patroon maak je rondjes, naja dit zou misschien 1 van de makkelijkste dansen zijn. Wat ook grappig was, dat het de mannen waren die dansten en die wilde graag met de Nederlanse jongen dansen in plaats van de meiden, heel apart.

De volgende dag naar een kwallenmeer, waar geen stekende kwallen zitten. Het was wel grappig om tussen die kwallen te zwemmen, maar na een poosje heb je ze wel gezien. Toch was het wel een leuke ervaring, want je ziet kwallen niet altijd in het wild van zo dichtbij zonder dat ze je pijn willen doen. Daarna gingen we naar een strandje waar we ook weer gingen snorkelen. Ja ik heb wat afgesnorkeld. Dat ging in de middag dan ook gewoon verder, namelijk met een grote groep gingen we naar een eilandje waar we ook weer gingen snorkelen. Het was wel grappig, want ik wilde gaan snorkelen en vele andere waren van plan om een boek te lezen of even een dutje te doen, maar doordat er zoveel muggen waren lagen ze ook binnen no time in het water. haha In de avond gingen we eerst wat spelletjes doen. Dit was gewoon even tussendoor, maar erg grappig. Het begon met uno uno (kaartspel) en daarna pingelen en klap je handen en dan moet je jouw eigen dier noemen en die van ander (denk dat mensen het vooral als kennismakingsspel kennen met namen). Daarna gingen we bij een ander diveresort langs, want dat is namelijk familie van de homestay. Dit vond ik beetje tegenvallen, want was erg dood. Een hele andere sfeer ofzo en had toch wat slaap nodig en ging redelijk vroeg slapen.

De 4de dag gingen we naar Una Una. Dit is een gebied waar erg veel vissen komen vanwege de vele plankton. Ik twijfelde of ik hier zou duiken of gewoon zou snorkelen. Zelf was ik nog niet helemaal beter van mijn verkoudheid, maar zou mijn oren wel kunnen klaren. Toch vond ik dit een beetje eng en heb er toch voor gekozen om te gaan snorkelen. Tenslotte was het ook met een gezellig clubje en ik vind snorkelen ook een stuk ontspannender. Alleen je kunt minder diep. Op de boot richting de snorkelplek kwamen we wel een hele groep dolfijnen tegen, helaas zijn we ze niet in het water tegen gekomen. Wel zag ik een paar hele grote vissen, schildpadden en een paar geweldige scholen vissen. (scholen vissen vind ik soms nog wel het mooist en die kon je vaak tegen tijdens het snorkelen) 1x zag ik een school best grote vissen en die kwamen echt met hun ogen op mij af en toen gingen we ze weer. Deze groep passeerde ik 2x en de tweede keer was ik aan het genieten, maar zag ook dat de jager (iemand van homestay die vis voor ons wilde schieten) aan het loeren was. Toen ze bij mij weg waren en meer naar links waren verplaatst en in een mooie groep bij elkaar schoot hij er 1. Wel interesant om keer gezien te hebben toch? haha. Als lunch kregen we dan ook vis (verrassend) en we zagen hoe deze werdt klaar gemaakt. Eerst de schubben eraf, doormidden en de bruikbare delen op het kampvuur. Daarna heerlijk smullen van de vis, rijst en mie. Na de lunch gingen we nog even verder met snorkelen en in de avond weer gezellig bij het kampvuur.

De laatste dag maakte we samen nog wat groepsfoto's en na de lunch vertrokken ik en ongeveer bijna elke toerist op het eiland met de verry richting Gorontalo. Ik kocht een ticket voor economie en dat is de goedkoopste. Ik wist toch dat ik niet kon gaan slapen als ik rechtop moest zitten en busniss class had het er daarom niet beter op gemaakt. De 2 zussen hadden ook economie en samen gingen we ons op het deck instaleren. We merkten dat het wat ging regenen en gingen toen onder het onderdak. Later vroegen we of ze nog matrassen hadden en er was er nog 1. Deze deelde we dus door klein te slapen en als kussen gebruikte ik mijn neckkussen voor de bus. Verbaaswekkend heb ik toch nog wat kunnen slapen. Halve wege moesten we wel even verplaatsen, omdat opeens de wind anders ging staan ofzo (we werden in iedere geval nat) en toen gingen we weer verder. Toen we er bijna waren alles ingepakt en ons klaargemaakt en heb ik afscheid van hen genomen. Ik sloot mij bij 3 zwistserse aan (2 al ontmoet in homestay) en samen met hun vertrok ik richting manado. We hadden bedacht om met de lokale bus te gaan. De reisgids had gezegt dat deze om het uur vertrok, maar dus toch niet. Toen we bij het busstation aankwamen bleek dat er alleen om 6 uur in de ochtend 1 vertrok en die hadden we net gemist. Ik twijfelde nog of het wel klopte, want 1 iemand liet glippen dat er om 8 uur ook 1 is, maar goed. Toen toch met een priveauto gegaan (wat betekend dat je met max 7 in auto zit). Wij waren met 4 en dat werd dus aangevuld. We kregen het voor goedkoper op het moment dat we wegliepen, want hun prijs beviel ons niet:P haha en na 10 uur rijden aangekomen in manado. De ferry was trouwens een nachtferry van 13 uur. In manado aangekomen gingen de zwitserse naar een duur guesthouse en ik besloot wat anders te zoeken en heb toen wat goedkoop kunnen vinden. In de avond wat rond gelopen en internet gevonden. Helaas was ik mijn creditcard vergeten, waardoor ik nog geen vlucht kon boeken naar bali. Maarja dit kon nog wel even wachten.

Pulau Banaken
De volgende ochtend richting de ferry gelopen om richting pulau banaken te gaan. Dit was gewoon een kwestie van veel vragen en toen was ik er opeens. Ik had namelijk die plek niet verwacht zo midden op de markt. De prijs met de lonely planet klopte, dus ik zat goed. Er schijnen namelijk ook boten te zijn die voor veel meer geld je proberen daar te krijgen. Ik was wel wat aan de vroege kant en later kwam dus 1 van de zwitserse mij vergezellen. Het was toevallig dat hij ook bij die boot kwam, al was hij bij meerdere geweest alleen had gehoort dat deze boot de juiste voor de goede prijs was. Achteraf bleken de publieke boten allemaal dezelfde prijs te hebben. Op het eiland aangekomen gingen we opzoek naar een plek. Het schijnt dat het meeste gloeiend duur is, maar van een plek hoorde we dat het nog wel redelijk was en de homestays in het stadje ook aardig een oke prijs. Iemand was toevallig van dat resort waar we van wisten dat het een redelijke prijs had en stelde voor om ons er heen te brengen met de motorbike. Hier gingen we dus helaas op in, want aangekomen op het resort brande ik mijn been tegen de uitlaat (knalpot op zijn indonesie) Au dacht ik, maar had mij al vaker gestoot en toen was er niks aan de hand. Ik heb er op een 1 of andere manier ook geen seconde aangedacht om het te koelen aangezien we kamers aan het kijken waren en ik dacht dat het wel mee viel. Niet dus!!!! 2de graadsverbranding, heel fijn. De zwitserse had wat brandzalf en dat opgedaan, want meer middelen had ik niet. Wel een kamer gevonden en beide een kamer voor 150 inclussief eten en water/thee. Het was wel heel bijzonder, want de prijst was hetzelfde als we beide een aparte kamer hadden als dat we samen de kamer deelde en de beslissing was dus wel makkelijk. Wachtend op het eten kwam de duikinstructeur langs voor eventueel volgende dag een duik. We kwamen al snel tot de conclusie dat we de eerste duik wilde duiken, 2de snorkelen en 3de ook duiken. Het snorkelen extra was gewoon gratis :D. Daarna eten en het eten was echt fantastisch. Nog beter dan de togians en het was in overvloed. Eerder voor 4 of 5 personen dan voor 2, maar goed heerlijk gegeten dus. In de avond rustig aangedaan en gaan slapen.

De volgende dag dus wezen duiken en snorkelen. Ik had er iets meer van verwacht aangezien het de 1 van de beste duikplekken in de wereld is alleen het blijft een jungle onder water, maar het was wel erg mooi. Het leek erg veel op het snorkelen in de togians. Wel weer hele mooie groepen vissen, veel krabben, elextrische klapper, schildpadden, lyon fish en nog wat dieren die ik zo ff niet weet. In de avond hadden we weer weer net als de eerste dag gezelschap van het kindje (moeder van de gene die voor ons kookt). Hij probeerde echt alles te pakken en weg te gooien, heel irritant tijdens het eten en de moeder zij er maar weinig van. Hij probeerde echt op een negatieve manier aandacht te zoeken, maar in de ochtend liet hij zien dat hij ook lief kon zijn. haha.. Ontbijt was trouwens hier ook erg goed, ipv 1 of 2 pannenkoekjes kreeg je er hier 5 en je kon zelf kiezen wat je er voor beleg op wilde (choco, pindakaas, jam of suiker) en de 2de ochtend broodje ei, maar dan met tomaat, ui en ketchup. Toch ging ik deze plek naar 2 dagen weer verlaten, want er veel nog meer te zien in het noorden.

Tankoko national park
Vanuit pulau banaken nam ik de ferry terug en daar aangekomen vroeg ik iemand hoe ik richting het nationale park moest. Hij legde uit hoe ow wat en zo kwam ik er vrij makkelijk. Wel was het nog wat klussen met de prijzen al zijn ze hier in sulawesi niet heel erg met overcharching, maar ze willen elke keer dat ik voor een extra plaats betaal omdat mijn tas een plekje nodig heeft. De tas kan namelijk moeilijk op de grond staan, want er is bijna geen grond meer over aangezien er zoveel seats in de bus worden gemaakt, zodat er zoveel mogelijk mee kunnen. Mijn laatste vervoersmiddel was een jeep (denk ik) met in de achterbak allemaal planken, zodat er mensen konden zitten. Toen de auto was was vertrokken we met een zeil boven ons hoofd, want het regende. Na 5 minuten was het weer droog en begon de zon te schijnen. Heerlijke manier van vervoeren dus. Lekker door de bergen heen rijden in de openlucht, Heerlijk! Aangekomen was ik van plan om alle 3 de homestay te controleren, maar bij de 2de kwam ik de zussen tegen van de togians en ben daar gebleven. De prijzen waren toch hetzelfde en het zag er prima uit. Na even gekletst te hebben ging ik op onderzoek uit. Ik begreep dat een ochtend wandeling van 5 uur duurder was, de spookaapjes (waar ik eigenlijk voor kwam) moeilijk te zien waren, maar je wel meer andere dieren kon zien. Ook was er een 2 uur durige wandeling mogelijk en dan zou je alleen de spookaapjes zien, want deze komen dan naar beneden waardoor je ze goed kan zien. Dit leek mij toch het leukste, want hoorde dat het ook nog wel mogelijk was om andere dieren te zien tijdens deze rit. Toen ik even zat te denken kwam een gids met het idee om een uur eerder te vertrekken en wat meer te betalen en dat klonk wel aantrekkelijk. Ze wist namelijk ook waar de zwarte makaken waren en die zou ik dus eigenlijk met 100% zekerheid zien. We kwamen tot een prima prijs en ging dus een uurtje eerder. Eerst kwam ik een woodpecker tegen en daarna zag ik de zwarte makaken van heel dichtbij. Namelijk nog van geen meter afstand. Het was echt heel leuk om te zien al had ik niet het gevoel heel gewenst te zijn. 1 viel mij ook 2x aan, maar niks gebeurt (moest er nog eens bij komen naast mijn brandwond) Verder veel leuke foto's van de makaken kunnen maken. Het schijnt trouwens dat de apen het meer accepteren in de ochtenden, maarja dat was mij niet verteld. Op weg na de apen kwamen we nog een kingfisher vogel tegen, het zwarte zand strand gezien en daarna de spookaapjes. Ik zag al dat het laat was en begon de hoop op te geven, want ze zaten hoog in de boom, maar kwamen niet naar beneden. Uiteindelijk kwamen ze toch naar beneden en gingen we ze achtervolgen. Mijn fotocamera was wel een beetje sloom, maar ik heb er van genoten en nog goede foto kunnen maken ook. Echt van die snelle diertjes die voor je het weet weer verdwenen zijn, vandaar de spookdiertjes naam:P haha.. Ik had een aardige gids, maar hij probeerde mij toch nog wel wat andere dingen aan te smeren. Aan het einde liep hij opeens de andere kant op en ik vroeg waar hij heen ging en toen gaf hij als antwoord dat de tour was afgelopen. Ja dat wist ik ook, maar dan zeg je toch ff gedag. Naja ik moest dus dat stuk nog in het donker lopen. Het was alleen rechtdoor wist ik, maar was mijn zaklamp vergeten (dom dom) en moest het dus met het licht van mijn telefoon doen (en nee op deze telefoon zit geen zaklamp functie). Aangekomen bij hostel gegeten, maar had niet zo'n honger. Ik had namelijk niet echt geluncht (biscuit) en dacht dat het daar door kwam. In de avond tv gekeken, want van homestay zaten ze engelstalig (met voor hun ondertiteling) te kijken. Dit vond ik wel ff relaxend en vervolgens naar bed. In bed kon ik helaas voor geen meter slapen, want had erge buikpijn in mijn onderbuik. Na honderd keer naar de wc en 1x overgeven toch nog in slaap gevallen. Volgende dag werd ik voor ontbijt wakker gemaakt en hoewel ik wat probeerde te eten, kwam er niet veel van te terrecht. Ik heb het die ochtend rustig aan gedaan en na de lunch pas vertrokken. Ik was aardig snel weer in Manado en ik was eigenlijk van plan om richting Tomothon te gaan, maar doordat ik nog last had van buik twijfelde ik toch wel. Ik besloot toch nog in manado te blijven een nacht.

Manado
In manado probeerde ik ticket te fixen richting bali, maar dat wilde niet zo goed lukken met mijn creditcard. grrr!! Naja ik besloot het toen de volgende ochtend te doen en daarna naar tomothon te gaan. Ik was overigens erg laat wakker (vergeleken met normaal) en bedacht ik wil eigenlijk gewoon zo snel mogelijk naar Bali, want ik had de rust gewoon even nodig. Aangezien ik een brandwond had, niet 100% lekker en erg moe was. Zo eigenwijs als ik ben was dat nog nauwelijk gelukt in die 4,5 maand. Bij reisbureau dus ticket voor de volgende dag geboekt en die dag rustig aan gedaan. Ik had een tv op mijn kamer en heb de film 101 dolmatiers gezien (heerlijk ff zinloos tv kijken, veel beter was er niet op tv:P) en hot dog gegeten:P, nog steeds een honden dag. En nu zullen jullie wel denken nog steeds een hondendag?? Ja in tomothon zou ik dan naar een markt gaan waar ze honden verbranden en verkopen als vlees net zoals varkens, katten, paarden en alle dieren die je legaal mag doden zijn op die markt te vinden. Als Lissa (onze hond) liefhebber is het wel erg moeilijk om het te zien, maar het is toch wel iets cultureels. Buiten dat zou tomothon erg mooi plaatsje zijn. Naja ik heb zo ook mijn trekkingschoenen kunnen laten maken en weer mogen genieten (half irriteren) van alle hello's op straat. Ook ben ik ff naar de dokter geweest voor mijn buik en wond. Met mijn buik was er blijkbaar niks aan de hand (zijn engels was gebrekkig) en later was het ook vrij snel over (wat rust en goede voeding) dat had denk ik gewoon te maken met kramp, eten en darmen. Maar nog nooit zo erg gehad, dus wel verbaasd. Voor de wond kreeg ik een zalfje, zodat er geen bacterien in de wond zouden komen. Ze hadden het erover dat ik geen verband nodig had, maar toch maar gekocht later aangezien er al gauw modder ofzo tegen mijn beter komt als het geregent heeft op straat. De volgende ochtend vroeg op om richting vliegveld te kijken. Overigens snapte mijn buurman in het hotel dat niet gelijk en bood mijn een biertje aan, denk dat ze om 4 uur 's nachts nog voetbal aan het kijken waren. Dit stond namelijk beneden bij de receptie ook aan. In dit land zijn ze erg van de voetbal en in Manado zag je ook overal vlaggen van de landen voor wie ze waren. Dit zijn dan vooral de landen: Duitsland, Spanje, Brazilie, Engeland, Argentinie en Nederland. Ze maken volgens mij ook allemaal weddenschapjes over wie er gaan winnen en dergelijke en ze zijn er druk mee bezig en volgen alle wedstrijden midden in de nacht. Maar goed ik kreeg een pickup richting vliegveld en ging zo richting Bali.

Bali
Ik ben rechtstreeks richting kuta gegaan. De plek waar je eigenlijk niet moet zijn, omdat er zoveel toeristen zijn (vooral australiers) alleen wel lekker om ff te rusten. De eerste dag ook niet veel gedaan, maar na lange tijd wel ff geskypt met mijn ouders en oma. De 2de dag mijn tas uitgemest, schoenen, tas en kleren gewassen. Voor Australie mag er namelijk geen modder tussen je schoenen zitten. De 3de dag achter de pc en eindelijk een bikini gekocht. Ik was de dag ervoor bij een hostel binnen gelopen om te vragen naar de prijzen (mogelijk goedkoper dan mijn hostel), maar de prijs was ongeveer dubbel zo duur en dan slaap je in een dorm en geen zwembad. Wel andere om te ontmoeten, mr dat hoeft voor mij op het moment niet zo nodig. Ik vroeg of het mogelijk is om tegen betaling achter de pc te zitten. Dit was mogelijk als ik alleen al een drankje kocht en daar heb ik dus 3 dagen gebruik van gemaakt al waren ze daar geloof ik de derde dag niet zo blij mee. Maar ik was blij dat ik een snelle pc eindelijk had en nog voor goedkoop kon ik zo alle foto's uploaden voor dropbox :D Beetje gemeen, maar slim!:P haha.. Verder ben ik naar 3 dagen gebruik gaan maken van het zwembad, want ik dacht dat het wel kon met mijn brandwond. Het was namelijk dicht en dat is het belangrijkste. Ergens gelezen dat zwemmen goed is voor de genezing, of het waar is geen idee maar ik hou van zwemmen:P Wel krijg ik een hoop aandacht in het zwembad en eigenlijk bijna mijn gehele verblijf. Ik ben namelijk bijna de enige toerist hier in het hotel, verder allemaal indonesiers die komen van andere eilanden voor een vakantie in bali. Elke ochtend wordt ik dan ook wakker van die indonesiers die vroeg wakker zijn en in het zwembad springen (met hun gillende kinderen). Gelukkig is het tegen de tijd dat ze het zwembad in springen wel al minimaal 9 uur. En het vaak voor mij ook tijd is om er uit te komen. Deze dagen zijn mijn slippers ook kapot gegaan en toen maar weer nieuwe gekocht. Ik loop er namelijk dagelijks op en had ze ook 4 jaar, dus opzich is het geen ramp dat de andere kapot waren gegaan. Ik was wel iets minder blij met mijn zonnebril die opeens kapot ging (nog wel bruikbaar) ik zette hem op mijn hoofd en toen ging er een stukje uit (bizar) naja nu mr een nieuwe prada (nep:P) zonnebril gekocht. Ook ben ik naar de kapper geweest en gaf aan dat ik het in laagjes wilde en ze zei dat ze wist hoe of wat. Niet dus! Later nog beter uitleggen. Zegt ze dat het alleen met lang haar kan (toen had ik al moeten stoppen, mr met goede hoop), ik zo nee, want dat heb ik vaker gehad. Ik nog meer uitgelegd en toen ging ze het proberen (ze zei dat ze wist hoe), maar ik had al gauw spijt en nu ben ik niet zo heel blij meer met mijn haar. Naja heeft in iedere geval genoeg tijd om bij te groeien tot ik in NL ben. Deze kapper was ook wat verder van mijn hotel a, want was ff kuta wat meer gaan verkennen door een eindje te lopen. Het was toch iets groter dan ik dacht, maar erg westers. Wel kom je veel hindoistische tempels tegen waar je allemaal hindoes hebt die in het wit gekleed zijn en bakjes met bloemetjes en een biscuit neerleggen bij de tempel. Dit wordt in mijn hotel ook gedaan en zelf eentje wordt naast mijn kamer gelegd. Toch wel grappig dat het hindoeisme hier erg opvallend is, terwijl het ook zo westers is. Verder eigenlijk niet veel te melden. Nog 3 dagen te gaan en die vul ik op door wat spullen naar Nl te sturen, relaxen en nog ff een paket met massage, pedicure, manicure en facial zodat ik weer fatsoenlijk door kan (en het is gewoon lekker:P). Vooral de voeten krijgen een hoop te verduren tijdens het reizen:P Mijn hostel is geboekt, dus ik ben er klaar voor en jullie hebben weer een update gekregen voor de foto's (facebook)


Azie:
Het avontuur in azie is voorbij, maar heb er uiteindelijk toch wel veel van genoten. Na 2 weken azie miste ik latijns Amerika wel een beetje, want ik miste een beetje de diversiteit. Uiteindelijk toch wel redelijk gevonden al blijft latijns amerika favoriet van die 2. Ik mag nu na alle rijst, noodles, mensen die proberen dingen voor meer te verkopen dan het waard is, mensen die hello zeggen, mensen die een foto willen maken, lieve mensen die je willen helpen en lief na je lachen, vele watervallen, vele grotten, veel verschillende religies, vele motorbikes, vele taxi's, vele tuk tuks en nog veel meer richting Australie vertrekken. Ik moet zeggen dat ik Indonesie het leukst vond om te bezoeken, maar ieder land heeft wel wat. Soms ben ik wat te snel gereist en wenste ik toch nog dat ene ook bezocht te hebben, maar heb geen spijt van de dingen die ik heb gedaan (behalve de motorbike waar ik een brandwond van heb, al wel een souveniertje gelijk):P. Azie is een arm continent over het algemeen, maar mensen lijken het wel prima te vinden. Je merkt dan ook wel dat er echt veel meer educatie nodig is hier om de landen rijker te maken, want geld wordt gewoon verkeerd verdient en uitgegeven. Wel mooi dat mensen zo richting hun geloof leven, tenminste daar lijkt het op. Al zou ik de gebeden in de vroege ochtend om 4 uur van de moskee niet missen. Veel mooie natuur en indrukwekkende culturen gezien, al gaat het allemaal ook weer vliegensvlug voorbij en ben ik blij dat ik deze verslagen heb en foto's. Nu naar een nieuw continent, nieuwe cultuur en landschap. Ik heb er heel veel zin in en kan nu ook uitkijken naar Nieuw Zeeland waar Vera (mijn zusje) mee naar toe gaat. Ik hoop jullie nog wel wat verhalen te kunnen sturen, maar alles gaat meer geld kosten en voor de wifi moet je betalen vaak:S Ik moet dus nog even kijken hoe ik dat ga doen, maar jullie horen van mij!

  • 24 Mei 2014 - 13:03

    Geurt:

    hoi brenda, jij zwemt met kwallen en ik werk soms met kwallen de naam zit er in veel plezier in australie en speel maar lekker met de kangeroes en koalabeertjes gr geurt

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Brenda

Na mijn reis in latijns Amerika van bijna 4 maanden wil ik nu voor een jaar naar Azie en Oceanie. Ik heb er zin in!

Actief sinds 14 Okt. 2009
Verslag gelezen: 316
Totaal aantal bezoekers 34057

Voorgaande reizen:

07 Januari 2014 - 08 Januari 2015

Een jaar op reis naar Azie en Oceanie

09 Januari 2010 - 30 April 2010

peru!!

Landen bezocht: