Het australische westen

Hallo allemaal,

De tour in West Australie is afgelopen en dat betekend weer veel mooie dingen gezien en meegemaakt. Ongelooflijk dat West Australie niet eens altijd bestond, maar dat het ooit zee was en dat het nu zoveel moois heeft opgeleverd. Het land heeft zichzelf gevormd en door de jaren heen blijft het zich langzaam veranderen. Het westen heeft dan ook allemaal rode steile kloven (gorge) die voor iedereen wel bekend is, maar als je er echt bent is het fantastisch.

De tour bestond eigenlijk uit twee delen. Perth naar Broome en van Broome naar Darwin. Namelijk een andere gids en andere mensen.

Perth naar Broome
Onze gids was Tsjulpie en de groep bestond uit 17 meiden en 2 jongens. Een volle auto bak dus, maar het was een gezellige groep al zijn er altijd mensen die je op een gegeven moment een beetje gaan irriteren en waar je het tot het eind mee kan vinden. Zo ook bij mij dus:P verschillende leeftijden, hoop voedselallergies, lichtelijk groepsvorming, duitsers en fransen veel in eigen taal spreken, maar ook gezellige gesprekken vormde de groep zo ongeveer. Als ontbijt was er cornflakes, brood, koffie en thee. Soms ook iets speciaals als pannenkoeken of ei/bacon. De lunch bestond uit brood/wraps met vlees/kaas, groente en saus (denk maar aan een zelfgemaakt subway broodje:P) Het avondeten was verschillend, maar wel veel vlees en dan ook regelmatig een soort bbq idee. De accomodaties waren vooral in hostels of een plek waar we als groep makkelijk terecht kunnen. Daarnaast hebben we 3 dagen gekampeerd.

Na de pickup reden we richting de pinacles. De pinnacles is een national park waar je duizenden limestone (kalksteen) pinnacles kunt zien. Voor zover ik begrepen heb is dit gevormd toen de kalksteen zich vormde en gemengd werd met wind en zand. Vlakbij was er nog een plek waar we konden gaan sandboarden. Ik had mij verheugd op een nieuwe poging staan op de plank (zoals in Peru), maar we mochten en konden alleen maar zitten op de plank en het werd dus meer zandsleeen. Wat overigens ook wel grappig was. De eerste poging was niet helemaal geslaagd, maar de pogingen er na wel! Daarna reden we richting Kalbarri waar we onze eerste overnachting hadden.

De volgende dag moesten we weer vroeg op en gingen we richting Kalbarri national park. Met een korte stop bij de leaning tree (leun boom). Dit zijn bomen die op de grond zijn gaan liggen door een sterke zuidelijke wind. Bij Kalbarri national park zijn we naar mijn mening wat kort gebleven, maar we hebben mooie uitzichten gezien (rode kloven) tijdens een kleine trekking. Daar zagen we ook 2 wilde kangaroes! Verder was daar nog een raam gevormd van rots waar je mooie foto's kan maken. Deze dag hebben we verder vooral in de auto gezeten richting Monkey Mia. Met nog een stop bij shell beach. Waar vooral heel veel schelpen te vinden zijn.

Zoals elke dag weer vroeg op en gingen we richting de dolfijnen bij monkey mia beach. We liepen zonder te lezen gewoon richting het strand. De gids had het er wel over dat het ergens geblokeert zou zijn, maar niet op duidelijke manier, dus hier liepen we zo door heen. Oeps... , want de reden dat het zo is komt omdat de dolfijnen anders al richiting het strand gaan zonder hun jongen te voeden, vooral 1 dolfijn heeft die neiging heel sterk. Op een gegeven moment mochten we wel naar het strand en kregen we uitleg over hoe het daar in zijn werk gaat. In monkey mia zijn het wilde dolfijnen en een paar (geloof 5) dolfijnen worden alleen door de mensen gevoerd. Dat zijn ongeveer 2/3 vissen per keer en het gebeurd 2x per dag. Ook komen de dolfijnen niet altijd op dagen, dus het is altijd de vraag hoeveel dolfijnen er zijn. De mensen die er werken herkennen de dolfijnen heel goed aan de vinnen, wat mij ongelooflijk moeilijk lijkt. Ze willen verder wel gewoon de dolfijnen hun oude patroon van zelf jagen houden waardoor niet alle dolfijnen zomaar vis krijgen. Bij de dolfijnen die nu vis krijgen heeft het ook een tijd geduurt dat ze vis aannamen van mensen. Tijdens een uitleg worden er aan het eind 2 vrijwilligers per dolfijn uit het publiek gehaald om een vis te mogen geven, helaas zat ik er niet bij:P De rest van de dag zaten we weer veel in de auto richting Coral bay. Wel hadden we wat stops bij verschillende plekken aan het water waar we eventueel haaien, dolfijnen, schildpadden ofzo konden spotten, maar hier hadden we geen geluk mee. Ook kwamen we nog een soort egel tegen. Lijkt op een egel, maar wat groter dan de nederlandse egels en is zwart/geel gekleurd.

De volgende dag bij coral bay ging iedereen wat anders doen. Mij leek het gaaf om nog een keer met manta's te zwemmen en daar was een mogelijkheid voor. Tijdens deze bootrit kregen we 2x de mogelijkheid om te snorkelen en na de lunch begon de jacht naar de manta's. Tijdens de eerste snorkel zag ik 2x schildpad en een grote stingray. De tweede keer snorkelen zag ik wat minder spectuculaire dingen, maar vooral vis:P. Het was ook wat korter aangezien ik ongeveer de enige was die in het water was. Ik was de eerste die er in was gegaan en op een gegeven moment zag ik niemand en vroeg waar iedereen was en toen bleek ik nog als enige in het water te zijn. Achteraf bleek de helft er niet eens in geweest te zijn geweest, omdat het zo koud is. We hadden wel een wetsuit, maar je merkt dat het water wel wat lichtelijk fris nog is, maar nog warm genoeg vind ik. Daarna gingen we op manta jacht. Een helicopter gaat voor om ze te zoeken en in de tussentijd maken wij ons klaar. Als er 1 gesignaleert wordt laten ze het weten en dan gaan wij allemaal dicht bij elkaar zitten om zo snel mogelijk het water in te kunnen gaan. Het was fantastisch om te manta's te zien. Het waren geen hele grote, maar van zo dichtbij in helder water was erg gaaf!! In het water hebben we ook nog een dugong en 2 dolfijnen gezien (geen flipper/tuimelaar, maar ander soort). Weer terug van de boottocht reden we richting exmouth.

De volgende dag was het de dag van de walvishaai. Sara en ik hadden vooraf geboekt en hadden een andere organisatie dan de andere die later besloten de walvishaai te doen. In de vroege ochtend wachten we onze pickup op en we waren de eerste in de auto en kregen al verschillende informatie. Het was namelijk een organsiatie die bestaat uit studenten die ook onderzoek doen naar de walvishaai. Het is vooral interessant omdat de walvishaai nog niet heel lang bekend is. Het zwemt ieder jaar de zelfde periode langs bepaalde gebieden, maar waar ze de rest van het jaar zijn is niet bekend. Ook zien ze nooit baby walvishaaien en daarom onderzoeken ze nu de groei van de walvishaaien. Ook tijdens deze boottocht mochten we snorkelen, maar dit ging allemaal wat meer met gedoe. Het was namelijk niet echt op een vrije manier, maar we moesten ons eerst aan een lijn vasthouden en daarna als groep verplaatste we. Ik vond maar niks en ook weinig bijzonders gezien. Achja later kwam het grote werk en gingen we op jacht naar de walvishaai. Hier ging ook een helicopter voor en met veel gehaast elke keer zwommen we zo een stukje met de walvishaai. We moesten wel een bepaalde afstand houden, maar het voelde nog best dichtbij. 1x was wel heel gaaf, want net toen we het water in sprongen kwam de walvishaai opeens op ons af. Ik kon op deze manier ook heel goed zijn hoofd zien, maar in een vluchttempo moest ik daar ook weer weg, want anders zat ik hem in de weg. Iedereen moest wel zo nodig foto's maken en je moest dus wel een klein beetje vechten om je plekje, maar dat neemt niet weg dat het een coole ervaring was. Verder hebben we vanuit de boot nog een paar walvissen gezien vanuit de boot. Deze waren van best dichtbij. Bij 1 walvis was ik de enige op het deck en ik riep iedereen, maar niemand hoorde het. Wel zag ik Sara in het raam en zij heeft het toen nog gezien en de rest heeft het gemist. Tsja dat is dan wel gaaf als ik de gene ben die het ontdekt. Op de weg terug mochten zouden we eigenlijk nog gaan snorkelen, maar omdat er teveel wind stond ging dat niet door. Jammer, maarja als het op de zelfde manier ging als de eerste keer kon het niet heel veel goeds zijn. Tenzij de plek beter was, maar dat weet ik toch nooit. Toen we terug waren was het douchen, eten en slapen.

De volgende dag gingen we alweer vroeg richting Karaijini National park. We maakten een stop op en plek waar veel mensen om het leven waren gekomen. Op veel stenen zie je de nagedachtenis van deze mensen. Aan het einde van de middag kwamen we er aan in het park en konden we ons instaleren in onze tenten. Daarna maakte we een kleine trekking naar een waterval. Dit bestond uit een kleine klim op een rotsachtig pad naar beneden in de gorge. Vanuit daar langs de wand in de hoop dat je niet met je schoenen in het water belanden. Dit ging goed, maar daarna als nog een jump in het ijskoude water naar de waterval. Brr... ik denk het koudste water van wat er nog gaat komen. Daarna weer richting het kamp en werd er gekookt en dergelijke. Het werd in de avonden echt heel koud in tegenstelling tot overdag. In overdag kon je in je korte broek en shirt lopen en in de avonden gingen de warmste kleren aan en dan was het nog niet warm genoeg. Deze nacht sliep ik nog netjes in mijn swag en slaapzak op een kampeerbed. In tegenstelling tot de volgende 2 nachten waar ik buiten ben gaan slapen, want dan heb je nog de warme vloer en komt de kou in iedere geval niet onder je bed. Het maakte overigens maar een klein verschil met de kou, maar alle beetjes helpen.

De volgende dag was iedereen dan ook vroeg op om zich weer op te warmen met thee en een ontbijtje. We gingen vandaag dan ook wat trekkingen maken. Eigenlijk zijn de trekkingen moeilijk te beschrijven, maar deze watervallen waren weer anders en in een soort meer gewoon in de buitenlucht. Je moet gewoon de foto's zien (komen op facebook) dat geldt ook voor de volgende watervallen en trekkingen. Ook hier weer lekker gezwommen. Bij 1 waterval/meer was het dan ook zo dat het belangrijk is voor de aboriginals. Je mag het water dan ook niet inslikken en als je water krijgt het dus gewoon weer uitspugen. Ook mag er niet te hard geschreeuwd worden als respect naar de aboriginals. Als afsluiting zagen we nog een 3de meer waar we ons ook konden kleuren zoals de aboriginals doen. Dit is een kleur die ze van de stenen halen wat je dus mengt met water. Daarna hadden we een late lunch bij de bus en gingen we naar een bezoekerscentrum. We waren wat laat en deze ging dus op dat moment sluiten. We mochten alleen eventueel nog wat ijs ofzo kopen en dan moesten we wegwezen. Dat was beetje jammer, maar goed toen dus richting de kampeerplaats en begon het avondritueel weer.

Weer vroeg het bed uit en vandaag gingen we wat moeilijkere wandelingen maken. Naja extreem moeilijk was het niet vond ik, maar het was wel ff een gedoe want we moesten door het water heen elke keer. De eerste keer wilde niemand zijn schoenen nat maken en deden we deze uit en gingen we dus heel moeilijk op onze blote voeten door het water over de rotsen en toen bleek dat we nog een keer door het water moesten waarbij we wel schoenen aan moesten. We hadden dus niet echt keus, want de schoenen moesten nat. Wel was de pool die we op het einde tegen kwamen erg mooi! Dat mocht ook wel want er was een risico tijdens de spiderwalk om rode spinnen tegen te komen die je ziek maken, maar die zijn we niet tegen gekomen gelukkig. Na de lunch nog naar een andere pool gegaan waar we ook nog ff lekker in hebben gezwommen daarna was het einde van de dag alweer.

De volgende dag verlieten we het fantastische Karaijini park en gingen we naar Port Hedland. We maakten nog wel een stop op een plek waar we afscheid namen van 4 mensen die niet mee richting Broome gingen. Op de weg hebben we niet veel stops gemaakt, maar we waren wel aardig vroeg in Port Hedland en konden daar nog even het zwembad in duiken.

De volgende dag gingen we op weg naar Broome waar we een stop hebben gemaakt bij het strand. Daar ff lekker uitgewaaid en in Broome gingen we weer naar het strand waar we van de zonsondergang konden genieten. Daarna gingen we ons instaleren in ons hostel en hebben we nog een gezellige avond gehad.

Na de nacht in Broome in het hostel was ik van plan om de was en wat internet te doen. Internet was geen goed idee meer, want dan moest ik betalen voor een langere tijd op internet. Vandaar dat ik het nu doe:P en de was had iets minder succes. Ik wilde het met de hand doen, want je betaald een fortuin voor de machines. Ik had mijn was 1,5 uur onbewaakt laten drogen en toen was mijn Sarong gestolen. Echt ongelooflijk, want in Azie is er nooit wat gestolen en hier al de eerste maand. Waarschijnlijk door een backpacker die geen geld meer had, wat ongelooflijk is want als je geen geld meer hebt moet je terug naar je eigen land. Daar kan ik mij heel erg aan ergeren, maar in de hostels hier moet je gewoon echt opletten in tegenstelling tot Azie. Later was mijn bolero ook weg, maar ik twijfel of ik hem tussen de linnen heb laten liggen of dat deze ook gestolen was. Ik was van bed verhuisd en door de snelheid weet ik dat niet zeker.... zucht! Maar goed opletten dus! Verder wat rondgelopen en rustig aan gedaan.

De 2de dag in Broome lekker in het zwembad gelegen en boekje gelezen. In de avond zijn we met een groepje naar de Mac gegaan en naar een hele oude bioscoop. Ipv achterin de bios zat ik nu voorin, want het loopt niet schuin op en je zit in tuinstoelen. Het scherm zit in de openlucht en aangezien het vliegveld ook dichtbij is kwam er 2x een vliegtuig langs tijdens de film. De film ''tracks'' die we gezien hebben was heel toepasselijk, want het gaat over een jonge vrouw die van alice springs (ga ik nog heen) naar de westelijke ocean wilt gaan lopen met haar hond en kamelen. Met veel moeite heeft ze 3 kamelen en een baby kameel, haar hond overlijd door gif halvewege.

Broome tot Darwin
Van Broome naar Darwin hadden we een andere gids. Hij heet Travis en heeft veel ervaring rondom dit gebied en aborignals. Hij kon ons dan daar ook veel over vertellen. Verder liepen de basisprincipes hetzelfde, maar het avondeten was alleen wat gezonder haha. Verder hebben we alleen gekampeert met bijna elke avond een kampvuur. We moesten zelf ons tent opzetten en weer afbreken elke dag. We hadden een groep van 9 vrouwen. Ongeveer de helft was ouder dan 40 en de andere helft in de twintig, wel een grappig effect en het ging prima.

De eerste dag kwamen we eerst langs een plek wat als gevangenis gebruikt werd voor aboriginals. De boabtree die voor aboriginals in de kimberly's erg belangrijk was is tegen hen gebruikt door hen er aan vast te binden. De bomen zijn zo breed dat je er moeilijk kunt ontsnappen en er heel veel aan 1 boom kan vastbinden.

Australie werd ontdekt door een Nederlander en er werd toen gedacht dat het een onbewoond eiland was, maar de aboriginals bleken er al te wonen voor een lange tijd. Toen het land ingenomen werd zijn er heel wat aboriginals vermoord en moesten de aborinals zich op een gegeven moment aan de normen en waarden van de Engelse houden. Wat tot op heden nog erg lastig is. De aboriginals gebruiken namelijk nog steeds hun eigen gebruiken en hebben hun ceremonies. Als de kinderen een ceremonie moeten bijwonen kunnen ze dan niet op school zijn.

Verder was er op die plek een telegraaftunnel en een typische australische windmolen te zien. Daarna gingen we richting Windjana gorge waar we onze tenten alvast gingen opzetten. Na alles geinstaleert te hebben reden we nog een stukje verder naar Tunnel Creek. Dit was een lange grot waar krokodillen in zwemmen en tekenen van de aborignials zichtbaar zijn. Overigens deze krokodillen zijn fresh salt water krokodillen en die eten geen mensen. Dit is in alle wateren waar ik de rest van deze tour in zwem. Deze krokodillen kunnen geen mensen eten, want daar hebben ze simpelweg niet de geschikte tanden voor en ze eten dan ook alleen insecten, kikkers en dergelijke. Je moet ze gewoon met rust laten dan laten ze jouw ook met rust. Ze zijn namelijk bang voor mensen, maar verdedigen kunnen ze vast wel. De signalen die zichtbaar waren van de aborignals kun je zien door bijvoorbeeld de gaten in de rots. Hier kookten ze in. Verder was er een tekening van een krokodil. Er schijnt ook een hert ergens gespot te zijn waardoor je kan concluderen dat hier vroeger de ijstijd was en er toen herten liepen. Deze zijn nu namelijk niet in Australie. Verder kun je een tekening zien van een hoofd. Dit hoofd zou het hoofd zijn van Jandamarra die vechte tegen de europeanen voor de aboriginals. Na een aantal jaren is hij onthoofd en hebben zijn hoofd laten zien in een paar plekken in Australie en toen naar een museum in Engeland gegaan. De tunnelcreek zelf is koraal vanuit de zee wat ieder jaar verder omhoog wordt geduwd. De kleuren zijn door verschillende weersomstandigheden ontwikkeld. Er zit nog 2 km berg onder de grond.

Na een nachtje kamperen was het de volgende ochtend tijd om naar Windjana gorge te gaan. Hier zagen we een visfossiel in de rots waardoor ook duidelijk is te zien dat het eerst onder water was. Verder konden we nu eindelijk de krokodillen goed zien. We hadden namelijk in Tunnelcreek alleen de ogen gezien van 1 krokodil. Het waren een stuk of 5 krokodillen die we van best dichtbij konden zien. Daarna zijn we naar Bells gorge gegaan waar weer een mooie waterval tussen de gorge te zien is. Dit zelfde geld voor galvans gorge. Alleen zagen we bij Galvangs gorge een tijgerslang verstopt in de rots en was er weer een aborginaltekening te zien. Dit was een tekening die vooral in de kimberly's voorkomt. De Aboriginals verspreid over het land zijn namelijk verschillend. Ze hebben andere gebruiken, taal en dromen. De tekening zei iets over een droom. Dromen zijn heel belangrijk voor Aboriginals en deze worden dan ook vertelt door tekeningen. Vervolgens zijn we gereden richting Manning Gorge.

Bij manning Gorge lekker gezwommen en geluncht. Daarna zijn we naar een plek gegaan waar je scones kon eten. Ik ben er zelf niet extreem dol op en heb het overgeslagen. Wel was het huis tussen het mooie groene gras. het gebied daar is erg groen door de rivier die daar vlakbij loopt. Later gingen we naar een plek om bush te kamperen, maar de plek waar de gids altijd heen ging was opeens helemaal vol. Toen gingen we terug naar de plek waar de scones waren en hebben daar gekampeerd. Toen hadden we opeens wel een douche die bestond uit een watertank en het water werd opgewarmd door een vuurtje. Ik zal je vertellen de douche was wel erg lekker warm.

De dag er op hebben we heerlijk gezwommen in Emma gorge. Wat ik de mooiste gorge vond van alle plekken die ik gezien heb. BEAUTIFUL!!! Na de lunch zijn we naar moonlight gorge gegaan wat wat minder interesant was en was vooral ff lekker relaxt. We sliepen op een best dure campingplek (denk ik). Er was een pub waar iemand met zijn gitaar muziek maakte. Iemand die daar al 25 jaar werkte nam afscheid en was ook jarig daar werd dus wat aandacht aan besteed. Verder lekker wat gedanst op de muziek en daarna lekker in mijn tent gekropen.

We hadden de vorige dag gehoort dat de gids van dezelfde organisatie gebeten was door een beest waar hij nog steeds last van had. De pijn hield niet op en hij moest daarom naar het ziekenhuis. De groep had op dat moment gelukkig wel een assistent (wat vaak niet zo is, maar hier was de groep aardig op leeftijd). De assistent mocht alleen geen truck rijden, maar ze hadden een cruise geboekt om de tijd te vullen dat ze op een nieuwe gids moesten wachten. Onze gids/chauffeur moest hen rijden en wij mochten ook mee op de cruise. Overigens vond ik de cruise niet zo heel boeiend. We konden zien hoe gorges veranderen door de regenseizoen en we hebben visjes gevoert. Naja daar betaal je dan 70 dollar voor (wij gratis). Wel kreeg je ontbijt en champagne in de boot, wat erg lekker was. Na de boatcruise gingen we naar de hotsprings. Deze waren niet echt hot naar mijn mening, maar gewoon zoals een douche hoort te zijn. Ook was het erg klein dus het was wel een oke hotsprings:P In de middag zijn we nog naar Amalia gorge geweest waar ik nog lekker het water in heb mogen springen. Vervolgens moesten we nu wel in de bush kamperen wat ik erg leuk vind. Heerlijk zonder mensen onder de vele sterren (bijna elke nacht wel, maar hoe minder mensen hoe beter. We zagen bijna elke nacht wel de milky way) in een tent. We hadden alleen geen douche en moesten met een schep de bush in om onze behoeftes te verbergen:P haha heerlijk toch?!

De volgende dag moesten we deze plek weer verlaten en gingen we richting purnululu national park of ook wel bekend als de bungle bungle. We namen een kijkje bij de doms, picanniny creek en catheral gorge. Het was erg mooi, echt ongelooflijk. Vervolgens heb ik de helicoptervlucht gedaan. Dit was een hele belevenis. De outback vanuit de lucht is fantastisch mooi, maar het gaat zo snel (half uur). Ik had ook nog eens het pech dat mijn baterij van mijn camera uitviel. Dit had overigens met de hoogte te maken, want de accu was helemaal vol grrr... maar ik zei tegen mijzelf dat ik mr gewoon moest genieten. Dit kost ff tijd, maar heb er zeker wel van kunnen genieten. Zo mooi en aan het einde kregen we de kans om de sunset te zien (op het juiste moment de vlucht) vanuit de lucht. Prachtig! de andere waren ook op een punt om de sunset te zien en nadat we hun hadden opgepikt weer terug naar de kampeerplek gegaan.

De 2de dag in Bungle Bungle hebben we nog een andere kant van het park gezien: Echidna. Hier konden we net als de andere rotsen van de dag ervoor zien hoe wind, zand, regen en zon het landschap heeft gevormd. Beide op een andere manier maar als je een stuk uit de rots haalt zie je zand en de gaten die er in zitten zijn stenen die zijn gaan rollen en zo gaten hebben gemaakt. Het is echt ongelooflijk hoe de natuur hier weer zijn werk heeft gedaan. Het schijnt nog steeds langzaam aan te veranderen en te verplaatsen. Vervolgens zijn we met de auto richting lake Argyle gegaan waar we op een familiecamping hebben geslapen.

De volgende morgen gingen we naar plek waar we een mooi uitzicht hadden over lake argyle. Daarna deden we een cruise over de lake. We hebben walibi's gezien, krokodillen en genoten van het mooie meer. Vervolgens moesten we terug naar Kununurra, omdat er iets kapot aan de wagen zou zijn. Na dit gemaakt te hebben bij de garage gingen we richting Northern territory waar de tijd met 1,5 zal verschuiven (nu 7,5 tijdverschil). Bij de grens nog een mooie groepsfoto gemaakt en toen zijn we richting katherine gegaan. We dachten nog een 2de keer pecht te hebben op de weg, want we zagen bosbrand. Nu blijkt dat het door mensen wordt gedaan om tijdens het droogseizoen grote branden te voorkomen. De aboriginals doen het al jaren om de dieren naar 1 plek te lokken zodat makkelijker kunnen jagen. Ook vanwege de grote branden te voorkomen en het geeft weer nieuwe voeding voor de bodem. Het is dus een hele goede oplossing en het gebeurd in etapes waar ze dus van tevoren over nadenken. We kwamen laat in Katherine aan door wat vertraging, maar we hadden deze keer permanente tenten. Al leek het meer gewoon op een kamer alleen dan in de vorm van een tent. We hadden namelijk elextriciteit in de tent, maar helaas dit keer geen kampvuur.

De laatste dag zijn we richting Edith falls gegaan waar we nog even konden zwemmen. Daarna nog een korte stop bij een termietenheuvel waar we uitleg kregen over hoe termieten eten verzamelen, hoe de koningin zoveel koningen heeft om veel nieuwe termieten te krijgen en hoe het daar verder werkt. Grappig en ongelooflijk om te horen. Daarna nog een lunchstop om vervolgens richting Darwin onze eindbestemming te gaan.

Aan het einde wel wat moe van de tour. In de avond zijn we nog met een paar naar de markt gegaan waar een hoop internationaal eten te vinden is, souveniers en sierraden. Verder entertainment waaronder iemand die op 4 didgeridoo's speelde (echt ongelooflijk, want ik heb het op 1 geprobeert en ik kon er niks van maken) daarnaast dansten de aboriginals op de muziek. De volgende dag wat internet dingen gedaan en in de avond gezellig met wat mensen van de groep gedronken. De 3de dag in Darwin lekker in het zwembad gelegen bij een hotel van 2 andere en daarna dit verslag afgemaakt. Morgen nog ff relaxen en het strand bezoeken denk ik en dan begin ik weer aan mijn volgende tour richting Adelaide.

Met mij gaat alles goed! Was wel dood moe naar mijn reis, deze dagen zijn dan ook heerlijk. Mijn voet wel beter, maar nog niet over. Waarschijnlijk moet ik gewoon poosje rusten, maar ik zou niet weten wanneer. Volgens mij rust ik genoeg in die auto's:P haha stil zitten is niet echt iets voor mij, maarja verwacht niks ergs. Uhmm verder geloof niks te vertellen, maar ik zou zeggen geniet van de foto's op facebook!!