maleisie

Hallo allemaal,

Maleisie een land vol verschillende culturen en religies. De islam overheerst hier en alcohol en varkensvlees is dan ook wat moeilijker te krijgen. En vooral de alcohol is hier gloeiend duur vergeleken met andere aziatische landen. Verder zijn hier veel mensen uit India (Hindoe) en de chinese cultuur. Daarnaast ook christenen en boeddisme. En wat hier zo mooi is, is dat het ook goed samen gaat naar mijn idee. De mensen respecteren elkaar en zijn vriendelijk.

Penang
In penang ben ik alleen naar georgetown geweest en daar werd de cultuur al heel erg duidelijk toen ik de eerste avond een rondje ging lopen op zoek naar eten. Het is dan ook een leuk stadje om ff door heen te hebben gelopen. Ook kreeg ik een rondleiding in een moskee. Ik was al wel vaker in een moskee geweest, maar nog nooit zo'n uitgebreide gezien. Je zag waar ze hun voeten en gezicht schoonmaakte, zaal voor mannen en zaal voor vrouwen (die veel kleiner was) en hij legde mij uit hoe ik in 3 maanden de koran uit mijn hoofd kon kennen. Ook mocht ik hem alles vragen wat ik wilde ook al kon het beledigend overkomen en hij vertelde over zijn bekering van het hindoeisme naar de islam. Hij vond het namelijk beter om 1 God te hebben (ff kort door de bocht). Ik vind dat het geloof wel zijn mooie dingen heeft en veel is dan ook vergelijkbaar met het christendom, maar ik begrijp nog steeds niet waarom vrouwen naar mijn idee moeten lijden (hoofddoek, warme kleren, afgesloten ruimte in moskee en dergelijke) omdat de man dan niet verleidt zou worden. Hun vinden gelijkheid belangrijk en ze zorgen ook voor hun vrouwen, maar ik kan er nog steeds weinig gelijkheid in vinden. Maar goed misschien moet ik mij daar nog meer in verdiepen. Hoe dan ook heb wat boekjes mee gekregen en kon zelfs de koran meekrijgen, maar dat ging te ver. Ik ben aan het reizen en ben dan niet van plan die uit mijn hoofd te leren (dat wilde hij). Respect voor islam, maar mij is het nog niet gelukt om mij er tot te bekeren. Ieder zijn geloof!

In litle india waren heel veel plekken waar je goedkoop indische eten kon eten en dan moet je met de hand eten, wel grappig en erg lekker. Heb er van genoten.

Vanuit penang vertrok ik om 5 uur in de nacht richting Perithen island met de bus. Dit was bijzonder want ik was de enige die via die organisatie ging. Ik zat daarom alleen in een minibus met de chauffeur. Vervolgens naar een uur stoppen we in het donker ergens aan de weg. Ik dacht... Help wat gebeurt er nu. De chauffeur zei namelijk niks, dus ik vroeg wat er was en toen zei hij dat de lichten het niet meer deden, dus we moesten tot zonsopgang wachten. Er zijn hier namelijk geen lantaarns op de weg. Wij even wachten en al snel kwam er wat licht alleen was het probleem dat net toen hij wilde gaan starten de accu het begaf. Heel fijn!!!! niet dus.. Hij deed niet echt iets, dus ik zei misschien garage bellen of auto aanhouden. Daar reageerde hij niet op. Wel heeft hij geprobeert zijn baas te bellen, maar koste wat moeite geloof ik. Naar poosje probeerde hij de duwen en dan te starten. Ik zei ''moet ik even helpen'' ook hier reageerde hij niet echt op. Hij wilde het geloof ik graag zelf oplossen en mij er niet bij betrekken. Later vroeg hij toch of ik wilde duwen. Ik de auto duwen en hij rijden. Naar 3x proberen lukte het gelukkig en konden we rijden. Later begaf de bus het weer, maar zaten we dicht bij een groep die bomen op vrachtauto's aan het zetten waren. We kregen van die mensen koffie en crackers (was mijn ontbijt, omdat ik geen tijd meer had om deze te halen, de bus was namelijk 10 minuten te vroeg). Vervolgens ging hij bellen en wachten en dergelijke. Later kwam er blijkbaar iemand op het idee om de auto's samen te voegen. Dus de bus werd naar het terrein getrokken en toen hebben ze de auto's samen gevoegd, zodat de accu kon laden. Na een poosje deed de bus het weer en zijn we weer een stuk gaan rijden. Ergens in de bewoonde wereld moest ik naar een ander busje en de mensen uit dat busje moesten in de kapotte bus. Hopelijk zijn hun zonder te stoppen aangekomen terug in penang. Ik mocht in de goede bus richting de veerpont en kon zo nog optijd deze halen. Met 2,5 uur vertraging had ik het eiland dan toch bereikt.

Perhentian island
Dit is echt een heel mooi eiland om te zien. Ik denk de mooiste zee die ik heb gezien in mijn leven (en heb er wel wat meer gezien dan de noordzee:P) Het water is echt heel mooi blauw en het eiland loop ja van noord naar zuid in 15 minuten en van west naar oost geen idee:P Maar een klein eiland met veel restuarants, chalets/hostels en duik/snorkel mogelijkheden. De dag dat ik aan kwam heb ik even in de zee gezwommen, maar dit was heel lastig want het blijft voor een heel lang stuk erg ondiep. Ik denk dat ik daarna 5 minuten op het strand heb gelegen en toen was ik het alweer zat en ben ik opzoek gegaan naar een plek waar ik de volgende dag wilde duiken. Na alles afgegaan te zijn om prijzen en duikplekken te vergelijken heb ik uiteindelijk iets kunnen kiezen. Met 3 duiken kon ik korting krijgen en dat heb ik maar gedaan. Met een gezellig clubje mijn eerste funduiken gedaan. Het was wel een beetje eng, want het verloopt altijd overal net iets anders en zij weten niet hoe ik duik. Het ging over het algemeen goed, maar mijn zuurstof ging snel op. Ik denk door de stroming die meer is dan in koh tao. Of naja eigenlijk dat is mij vertelt en andere die langer onder water kunnen hebben ook wat meer ervaring. Later zou het voor mij ook makkelijker worden. Om de zee in te komen was ook anders. We deden de buddycheck op het land en vervolgens ging je met de uitrusting en al naar een klein bootje. Daar ging het weer uit (en voelt de buddycheck niet volledig nuttig) en vervolgens als we op de bestemming waren weer aan en moest je jezelf laten vallen uit de boot en ik was gewend om te springen. Gelukkig ging het goed en al snel wende ik aan de iets meer primintieve methode. Verder rustig aan gedaan op het eiland en de volgende dag al vertrokken, want standen daar kan ik niet zo lang op blijven zonder mijn nuttig te maken. Duiken wordt wel duur als ik dat nog paar keer gedaan zou hebben. Met de speedboat ging ik weer terug (die gaan hardt!!!) en daarna de bus geboekt richting cameron high lands.

Cameron Highlands
Op weg naar de cameron highlands wilde er 2 lifters mee. Ze mochten alleen mee als ze hetzelfde bedrag betaalde en dus niet gratis. Na geprobeert te onderhandelen gingen ze toch mee voor dezelfde prijs. Deze 2 lifters kende ik van het duiken en was dan wel grappig. We zaten met 3 Nlders, 1 duitser en 2 van finland (lifters) in de bus. Het was wel gezellig en ben samen met de duitser en de 2 van finland naar de goedkoopste hostel gegaan. De 2 Nl was een stel en hadden al ergens anders geboekt. Wij hadden als groepje ook bedacht om samen de trekking te doen de volgende dag. Na wat research en gegeten te hebben een taxi aangehouden die ons de volgende dag een stukje kon brengen. Ondertussen was er ook een 5de bij het groepje aangesloten uit zweden. Met de taxi onderhandelt en het was uiteindelijk beter om gebracht te worden naar de eerste berg en vanuit daar te lopen om vervolgens weer terug te lopen naar het hostel.

Wij dus de volgende ochtend vroeg opstaan en hoopte net zoals de taxi hoopte dat iedereen kwam opdagen. Dit was gelukkig wel het geval en ja de taxi probeert wat te verkopen maar hij was wel aardig en vertelde wat over de omgeving enz.

(nog ff grappig iets: ik wilde de auto in stappen, maar dacht overal zit iemand dus ik ga voorin zitten. Dat bleek dus de chauffeur plek te zijn. Had het verkeerd gezien door het donker en een beetje in de war dat de chauffeur plek aan de andere kant zit (English stijl). Dat krijg je in de vroege ochtend uren:P hahaha Goede morgen!)

Aangekomen boven mochten weer na eventjes wachten genieten van de mooie zonsopgang. Daarna zijn we een plek gaan zoeken om te ontbijten. Dit konden we vinden in de zon, heerlijk als het koud is. En daarna zijn we de trekking voortgaan zetten. Ze hadden gezegd 4 uur lopen, wij deden er 2 uur over ofzo en trots dat we het bereikt hadden. Het was namelijk best vermoeiend met alle boomstronken waar je over heen moest. Er was overal mos en je had echt het gevoel dat je in een magisch bos zat, zoals uit de harry potter film ofzo. Vermoeiend, maar toen moesten we nog naar beneden. Iets korter over gedaan en toen kwam de beslissing hoe we daarna gingen lopen. 1 iemand wilde over de hoofdweg. Deze was langer, maar waarschijnlijk makkelijker om te lopen. Dit leek mij ook wel wat, maar vooral omdat je dan ook nog de farms kon zien (theeplantage) ipv alleen bomen. Uiteindelijk hebben er 2 papier, schaar, steen gedaan en gingen we via de hoofdweg. De 2 uit finland besloten even te gaan rennen en eigenlijk vond ik dat ook wel even lekker, want naar beneden lopen is altijd zo vervelend. Op een gegeven moment wilde ze zich verstoppen voor de andere en wij daarom verstoppen om ze later op een goed moment te laten schrikken. Maar opeens later waren ze opeens veel verder weg.. Wij toen maar zelf gaan lopen. Opeens bedacht er 1 te gaan liften en het lukte op een gegeven moment ook nog. Dus wij achter in de jeep richting hostel en werden toen in de buurt ervan afgezet. Dat ging vrij makkelijk, dus waarom niet de volgende dag richting kuala lumpur liften dachten de finse. Ze vroegen of ik mee ging en na toch ff twijfelen (blijft een risico en als je gehele leven in je tas zit die ik nog nodig heb dit jaar is het toch wel even eng) toch ja gezegt, maar als het te lang zou duren wilde ik de bus pakken. Dat hadden hun ook in hun gedachten, dus dat kwam goed uit. De andere 2 hadden toch de bus betaald. De avond nog lekker uit eten gegaan en de volgende ochtend van 1 afscheid genomen en de andere zouden we waarschijnlijk wel zien in kuala lumpur.

De volgende dag na het ontbijt een plek zoeken om te liften. Na een kwartiertje kregen we een lift van een vrachtwagenchauffeur. Dat stond nog op mijn to do list en dus super cool. In europa doen ze dat niet zo snel, maar deze wilde graag gezelschap, maar we moesten wel vliegensvlug in de wagen stappen. Het zat niet 100% confortabel, maar was wel goedkoop en gezellig. Hij vertelde een hoop over zichzelf en was erg enthausiast. Hij was zelf een indier, maar zelf geboren in maleisie. Zijn opa was uit india en moest toen die tijd naar maleisie. Hij was getrouwd met iemand uit myanmar, maar mocht niet in maleisie trouwen, maar moest in myanmar trouwen, terwijl het heel gevaarlijk was toen die tijd daar. Hij was heel gelukkig en was op die dag 26 jaar getrouwd. Verder vertelde hij nog over zijn kinderen enz. Hij kon ons niet in chinatown afzetten, maar wel bij de bushalte die daar heen ging. We hebben toch besloten iets te geven, omdat hij erg aardig was en daarna de bus gepakt.

Wat trouwens grappig was dat wij gingen liften op een plek waar meerdere bussen stonden en die keken de chauffeur blijkbaar boos aan, omdat hij ons mee nam. Hij kent ze ook persoonlijk en voelde zich een beetje schuldig, maar vond grappig ook. De buschauffeurs wilde namelijk dat wij daar wat boekte denk ik. haha, sorry!

Kuala lumpur
We hadden gehoort dat er een muziekfestival zou zijn en dat zou dus een kunst worden iets goedkoopst te vinden. Na een beetje moeite is het toch nog gelukt en we kwamen zo ook toevallig in hetzelfde hostel als de zweedse die met de bus was gegaan. Die dag wat rondgewandeld, geluncht en mee gegaan naar ziekenhuis voor 1 iemand die een 4de rabie prik moest hebben. Hij was namelijk in thailand gebeten door een aap. Dat was niet zo grappig, want hier moest hij 109 euro betalen voor die prik. In nl betaal je 60 euro en in thailand was het rond de 30 euro. Groot verschil dus. In de avond al het geld wat ik bespaart had toch op de zaterdagavond besteed aan een gezellig avondje. We hadden een biertoren bestelt tijdens de happyhour en een waterpijp en zo er een gezellige avond van gemaakt.

De volgende dag in een groep van 6 batu caves bezocht en de towers. Ik was zelf wel een beetje moe en gefrusteerd omdat ik het telkens niet voor elkaar kreeg om ticket te boeken bij air asia voor richting borneo. We moesten ook telkens wachten en normaal vind ik dat niet erg, maar nu had ik er wel wat moeite mee. Ik moet eerlijk zeggen dat ik wat meer had verwacht van de batu caves, maar zo kwam het hindoeisme wel naar voren. We wilde op de towers, want de lonely planet had gezegt dat het 10 was tot de skybridge. Dit was dus niet het geval, maar 80 ring voor de top en anders was niet mogelijk. Ook moest je vroeg gaan, want er mocht maar een max aantal per dag naar boven. Dit werd hem dus niet.

Naar de towers op zoek gegaan naar een air asia office. Eindelijk het voor elkaar gekregen, maar nu dag later omdat het anders duurder was. Naja een dagje rusten is ook niet verkeerd. Daarna hebben we besloten om naar de film te gaan. Of eigenlijk hadden de 2 uit finland dat besloten en vroegen of wij mee gingen. Dit was wel afhankelijk van de film, maar wel leuk. I love movies! Uiteindelijk waren er 3 mogelijkheden en ik en ander meisje riepen al gauw welke wij wilde en toen werd het die film. Het koste wel even tijd voordat het zou beginnen en na het eten en proberen ons te vermaken in het winkelcentrum was het uiteindelijk tijd. Na de film, zoals altijd rennen naar de wc, en daarna nog harder richting de trein/metro want anders zouden we waarschijnlijk met een taxi moeten en dat wilde we niet. Uiteindelijk het gehaald en toen richting bedje vertrokken.

De volgende dag beetje gerust en niet veel gedaan. Wat gegeten en dergelijke. In de avond afscheid genomen van 1 iemand die vertrok (de gene uit finland). De andere uit finland die samen al 3 weken samen reisden liep met hem mee. Even later komt ze mij kamer binnen (ze sliep bed boven mij) om te vertellen wat ze mee gemaakt had. Er was namelijk iemand vermoord (keel open gesneden en hand zag je botten van en dergelijke) ze dacht dat het een overval was waarin hij tegen had gewerkt. Nou dachten wij lekker als toerist ben je vast veilig. De volgende dag bleek dat het wel echt een afrekening was die vooraf was bedacht en dus niet zomaar een overval. Gelukkig voor ons als toerist, minder goed voor hem en zijn familie:S De volgende morgen afscheid genomen van haar (finse) en ging ik samen met de 2 andere die nog van de groep overgebleven waren lunchen bij de subway(A) en weer van 1 afscheid genomen. Toen waren we nog met ze 2en over. We hebben even een kaartspel (pesten) gedaan, geinternet en dergelijke en hij wilde graag naar de film en vroeg of ik mee ging. Ik zou zelf de avond naar het vliegveld vertrekken, maar dacht wel dat het kon met de tijd. Na wat gegeten te hebben zijn we de film: american husle gaan kijken (film van 2 dagen terug was: labor day). Nog ff richting supermarkt en toen richting hostel. Na 3 kwartier weer vertrokken richting treinstation om de bus op KL centraal te kunnen pakken. Bij het uitstappen zag ik opeens dat er een mannetje een airasia shirt aan had en vroeg of hij richting het vliegveld ging. Dit ging hij en heb toen gevraagd of ik heb mocht volgen richting de bus. Dit was een eitje maar ik was waarschijnlijk de verkeerde kant eerst opgelopen als ik alleen was. Na een uur in de bus op het vliegveld aangekomen. Daar een plek met elektriciteit zoeken en daar de hele nacht vertoeven. Ik heb vooral veel geskypt met mijn familie en was gezellig, maar op een gegeven moment het laatste uur had ik toch wel de neiging om in slaap te vallen. Ik wilde dan ook snel in het vliegtuig zijn en zodra er boarding stond in de rij (stond vooraan) gaan staan en wachten tot ik als eerste kon gaan lopen. Eerste klas heeft altijd voorrang, maar zodra ik kon richting het vliegtuig en het eerste wat ik in het vliegtuig deed is slapen. Kreeg amper mee wat er gebeurde en heb bijna de hele rit geslapen. Aangekomen in Borneo (nog steeds moe) met de bus richting centrum en wat hostels af. Toen er 1 na mijn zin was geboekt en weer gaan slapen voor ongeveer 3 uurtjes. Mijn gemixte dorm van 10 personen bestond toen nog uit mij alleen. Na een uur uit 2 personen en in de avond kwam ik binnen en was het een rommel en was de hele kamer vol. haha. maar goed na het slapen bedacht ik mij wat research te doen voor de mt kinabalu die ik wilde beklimmen. Het kan namelijk zijn dat ik moet wachten. Hostel waar ik sliep was voor mijn gevoel maar een duur prijsje. Na mate ik meer plekken vroeg werd het goedkoper en 1 iemand (australier die daar hostel had) verwees mij naar een plek waar het waarschijnlijk het goedkoopst was. Na dit gevonden het hebben, bleek dit inderdaad goedkoper te zijn, maar de eerst volgende mogelijkheid was de 28ste. pfftt dat is mij te laat. Ik nog een paar daar in de buurt afvragen kwam ik mij scuba junkie. Zij regelen vooral duiken, maar dus ook de berg. Deze was ook wel wat goedkoper, maar de eerste mogelijkheid was 26. Nog steeds lang wachten dus. Ze ging toen 2 andere plekken bellen. Een plek (van haar nichtje) kon wel maar voor een single was het 1200 terwijl ze eerst benoemde 900. hmm.. later belde ze terug dat ik het toch voor 900 kon krijgen en inclusief via ferrata (schijnt avontuurlijker te zijn) oke dacht ik. Tot de 22ste kon ik nog wel wachten. Het is nog niet zeker of ik via ferrata kan gaan doen, omdat het afhangt van op dat moment mijn snelheid en conditie en dergelijke, maar hoop dat het gaat lukken. Dan klim je namelijk ook ergens een stukje ofzo.

Daarna gaan eten bij de mac. Had eigenlijk bedacht dat ik dat niet wilde hier in azie, maar ik dacht ik geniet er nu meer van tussen al die rijst en mie en straks in australie zou ik er genoeg komen (mac de goedkoopste plek om te eten daar) In maleisie is de mac ook niet zo duur in vergelijking met rijstgerechten, in thailand en andere aziatische landen waar ik geweest ben is het wel een heel groot verschil. In de avond nog wat rondgedwarreld. Ben namelijk al lange tijd op zoek naar een bikini, maar dat is een ramp hier in Azie. De maten zijn anders en ze zitten niet, of erg duur (dure merken, zou ik er in Nl niet eens voor betalen) maar ze zijn ook gewoon bijna niet te koop. grr... Had bedacht in Nl hier er 1 te kopen ipv in Nl, nou slecht plan. Maar goed nog even gewandeld en in de avond lekker slapen.

De volgende dag beetje uitgeslapen, gegeten en dergelijke en toen weer rondgewandeld. Handschoenen en muts gekocht voor klimmen (moet) en een hoofdlamp (had er 1 uit NL, maar die was al kapot voordat ik hem gebruikte) en verder geviert dat vera geslaagd is voor haar opleiding door lekker taart te eten. En nu dit blog schrijven.

Jullie horen wel weer van de avonturen in Borneo. Er zijn hier veel leuke, dure maar onvergetelijke activiteiten te doen. Spreek jullie wel weer!